Η Αρχόντισσα, Χέρια Ευγενικά, το Καλοκαίρι Roses in April

 Η Αρχόντισσα, Χέρια Ευγενικά το Καλοκαίρι

Roses in April

Την βλέπω πάντα την ίδια. Χέρια με δάκτυλα μακριά, λεπτά. Στο τέταρτο δάκτυλο του αριστερού χεριού φοράει πάντα, όσο την ξέρω, το λεπτό δαχτυλιδάκι με το μικρό μπριγιάν. Λάμπει, σαν τα μάτια της. Διακριτικό, θα μπορούσε να το φοράει και μια μαθητριούλα με άσπρο πικεδένιο  γιακαδάκι, μια άλλης, ξεχασμένης εποχής. Όταν μου μιλάει  αναμιγνύει και γαλλικές λέξεις. Με μια επίσης ξεχασμένης εποχής ευγένεια. Καθόλου  «αστικά». Με αρχοντιά. Αρχόντισσα από τα γεννοφάσκια της, κυρία. Υδραίικης καταγωγής γαρ. Πρώτο μέλημα της αρχόντισσας να είναι καθαρή η αυλή και η «αλτανίτσα». Να είναι πλυμένες οι πλάκες της αυλής, παστρικές. Συγυρισμένος ο κήπος. Μιλάει μαγικά. Το ίδιο μαγικά όταν την πειράζω για τη Ζανέτ Μακντόναλντ που της άρεσε όταν ήταν μικρούλα: «Μην ξεχνάς τον Νέλσον Έντι» , μου λέει. ¨συμπρωταγωνιστής¨. Την πειράζω για την ταινία, τη μαυρόασπρη.. Που την είδε με τον πατέρα της και μετά πήγανε για παγωτό στο ζαχαροπλαστείο «Πικαντίλι». Στην Πανεπιστημίου. Σε μια Αθήνα ανθρώπινη, με τις εξώπορτες ανοιχτές. Μοιάζει σαν πορτρέτο του Γιάννη Μιγάδη. Περίεργο. Αυτή  η γυναίκα δε μεγάλωσε ποτέ και δεν μίκρυνε. Ισιώνει τα γυαλιά της και με κοιτάζει με κείνο το βλέμμα που δεν του ξεφεύγει τίποτα. Μετά μου μιλάει μαγικά για τις συνταγές. Μαγείρισσα σπουδαία, εξαιρετική, η πιο μαγική. Τις γράφω σ’ ένα τετράδιο. «Ναι» μου λέει, «είναι η συνταγή», αλλά είναι και το χέρι». Είναι το χέρι που φτιάχνει τη συνταγή. Την έχω ευχαριστήσει πολλές φορές, για όλα. Δεν αναφέρονται τα όλα. Είναι «όλα». Οι μακρές συνομιλίες μας με μάγεψαν τόσο, με πλούτισαν τόσο, μας πλούτισαν όλους πέρα από τα κομψά της δώρα. Κοιτάζει το σπίτι του Τομπάζη απέναντι και της λέω για τις διηγήσεις της Μίνας Διαμαντοπούλου. Που έδωσε τα σεντόνια της στην Κατοχή στο σπίτι που έγινε πρόχειρο νοσοκομείο και πρόσφερε και τις υπηρεσίες της σαν εθελόντρια νοσοκόμα.
"Ναι", μου λέει.."Charmante!".

Χέρια ευγενικά της αρχόντισσας. Χέρια ευγενικά το καλοκαίρι, και όλες τις εποχές, πάντα. Δάκτυλα, Roses in April….

Jeanette MacDonald