Quis hic locus, quae regio, quae mundi plaga?[1]
 | |||
| Τερέζα Μακρή, Η Κόρη των Αθηνών,Ελαιογραφία Αγνώστου |
Το όνομα του Εντγκάρ Κινέ ( Edgar Quinet) είναι, φοβάμαι πολύ
λίγο γνωστό στην πλειοψηφία των νεοελλήνων. Αυτό δεν είναι παράξενο. Μια από
τις νεοελληνικές παθογένειες είναι ότι γνωρίζουμε περισσότερο τα ονόματα αυτών
που έθεσαν υπό αμφισβήτηση βασικά μας χαρακτηριστικά ( Φαλμεράιερ,Αμπού) παρά
αυτούς που ανέδειξαν τα καλά μας στοιχεία.
Ο Εντγκάρ γεννήθηκε το
1803 και βρέθηκε στην Ελλάδα το 1829, βοηθός στο Αρχαιολογικό Τμήμα της “Expédition scientifique de Morée”,η οποία οργανώθηκε από
το Institut de France κατόπιν εντολής του Καρόλου του Ι. Ήδη είχε φθάσει στην Ελλάδα το
εκστρατευτικό σώμα του στρατηγού Μαιζόν,με στόχο την σταδιακή αντικατάσταση των
αποχωρουσών δυνάμεων του Ιμπραήμ, αλλά ουσιαστικά σε συμφωνία με τους Άγγλους,
με απώτερο σκοπό τη μείωση της ενδεχόμενης ρωσικής επιρροής στα ελληνικά
δρώμενα….Η γνωστή, διαχρονική ιστορία.
Το Οδοιπορικό του Κινέ « Η Ελλάδα του 1830 και οι
Σχέσεις της με την Αρχαιότητα),» εκδόθηκε το 1830 στο Παρίσι και ανατυπώθηκε το
1857.
Ο πενηντατετράχρονος πια Κινέ, μετά την εμπειρία της εξέγερσης
του 1848 και του σχετικού κόστους που επωμίσθηκε, γράφει στον πρόλογο της
έκδοσης του 1857 αναφερόμενος στους έλληνες:… « Ανατρέχοντας και πάλι στα γεγονότα θα ομολογήσεις ότι ποτέ κανένας λαός
δεν είχε φτάσει τόσο κοντά στο θάνατο. Γιατί απαιτούμε απ’ αυτόν τον πληγωμένο τη
δύναμη που εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε; Ζει. Κι αυτό ήταν λογικά ανέλπιστο.
Αλλά η Ελλάδα, λένε, γιατί δεν έφτασε στα ποθητά
αποτελέσματα που περίμενε κανείς από τις επαναστάσεις της; Μόλις όρθωσε το
ανάστημά της, να την που σωριάζεται και πάλι. Ατονεί, αδρανεί.
Ποιος το λέει αυτό; Εμάς θα θέλαμε να μας
κατακρίνουν με τέτοια λόγια; Για πέστε μου ένα έθνος της Ευρώπης που δεν είχε
τις πτώσεις του; Και ποιο απ’ αυτά είναι αναμάρτητο για να ρίξει τον λίθο στην
Ελλάδα; Η Ευρώπη ,που κατηγορεί τον Ελληνικό λαό, του έχει ξεπληρώσει όλα όσα
του όφειλε; Του παραστάθηκε μόνο την τελευταία στιγμή. Από τότε όμως τι έχει
κάνει;[2]»……
Θα έλεγε κανείς πως
μιλάμε για το παρόν. Μνήμη Εντγκάρ Κινέ, λοιπόν, που μια όμορφη άνοιξη σαν αυτή
περπάτησε το Μοριά χαρίζοντάς μας τις ωραιότερες ίσως περιγραφές της ελληνικήςφύσης και ένα από τα αριστοτεχνικότερα ψυχογραφήματα των
πληγωμένων, επαναστατημένων Ελλήνων.
Quis hic locus, quae
regio, quae mundi plaga?
